ŞİİR TEPESİ

Olmadı işte, olmadı Yine dönmedi, şansın Yıllar önce olduğu gibi, Aynı ama farklı renkte

Ziyan olmuş bir gönlün Hikâyesiydi okuduğum Garip bir duygu karmaşasıydı Yolunda gittiğim

Bir vurgun misali Geldi çattı yüreğime Oturdu sorgulamadan Anlam veremesem de Ta ki o bakışa kadar

Ne büyük bir hicap ki, Gördüm arsızlıkları Ne büyük bir hicap ki, Onların yerine ben utandım.

İnsan güvenebilmeli yarenine İnsan sırrını paylaşabilmeli, Aşikârlaşmayacağını bilerek Sırt dönebilmeli, dostlarına Güvenebilmeli, sevdalarına Kötüyü düşünmeden İyiye tamah edebilmeli

Heder ettim gençlik çağımı, Senin yolunda Kalakaldım düşünmedim, sonumu Senin yolunda

Daha dündü, gelişin Nasılda ne çabuk geçti. O nice günler Nede güzel alışmıştık O derin huzuruna Güle güle git, Ya Şehri Ramazan  Ama çabuk gel

Neredesin Mevlana’m Gel ki, sararan güllerim tekrar açsın Gel ki, ümitsiz gönlüme neşe dolsun Gel ki, karanlık gecelerin sabahlara doysun

Tok, açın halinden anlamaz Çekmeyen gönül, çekenin derdini bilmez Yaşamıştır kahrı, tatmıştır acıyı Seveceksen, gönlü yaralıyı sev

O büyük Müslüman kenti Kudüs’te, 4 Eylül 1901’de doğdun. 1922’de Halkalı Yüksek Ziraat Okulunu bitirdin Paris’te bulduğun, o Karacaoğlan belgeleri Bizim, Karacaoğlan’ı tanımamıza öncülük etti Ankara Gazi Lisesi’nde öğretmenliğe başladın Daha sonra atandığın Sivas’ta kurduğun

Yüce Mevla’mın kudreti coşkun Varlığı, her cihanda taşkın Kudreti engin, affı zengin Bu gece, kadir gecesi var

Şimdi hızlıca yürüyüp Uzaklaşmak istiyorum, Bu diyardan Ardıma bakmak,

Gün, bir doğar bir de batar Ne farkı var, insanın ondan Bir doğar bir batar, o da gün gibi

Bana deme bana, insanoğlu Ben hayatımın sınavını kaybediyorum KPSS dediğin nedir ki, Zor değil, onunla da kayboluruz Öyle ki hayattan soğur olduk Her sınav lafında Midem bulanır, karnım ağarır oldu

Umarım aldığınız kararlardan Hayatınız boyunca pişmanlık duymazsınız. Ama sadece umarım.

Ve bir rüya misaliydi, her şey Ne kadar mevsim bahar olmasa da Geçti, günler mevsimler Bir yalan uğruna harcadık Heba ettik ömrümüzü

Muhatap almıyorum, Artık şiirlerime Atamasam da içimden Yer vermiyorum, Artık mısralarımda

Ötme bülbül, ötme bülbül Derdime dert, katma bülbül Gönlümü boşa, yorma bülbül Ahu revan dünyam Ötme bülbül

Ne yüzsüz insanlar ki Kırık gönlü oyuncak sanırlar Dünya döner, devran döner Gün gelir, hesap gelir Ve yüzleşir, insanlar

Dertsiz insana, derman ne gerek Aşksız mecnuna, Leyla ne gerek Hasta olmayana ilaç ne gerek Derman medet olmaz, dertsiz yiğide

Bir varmış, bir yokmuş Evvel zaman içinde, Kalbur saman içinde, Ne bir köy ne, de bir kasaba Ne bir han ne, de bir cihan Ne bir can ne, de bir canan

Elveda diyorum, geçmişime Ve terk ediyorum, dünlerimi Merhaba diyorum, huzurlu yarınlarıma

Geçmez deme sakın Bir gün geçer, nasılsa Unutulur, SANMA sakın İnsan ettiği unutulmaz Gün gelir çıkar, karşına Bil ki; bugün olmazsa bile Elbet yarın Çıkar, karşına

Duyuyor musun, 'Ey kul'  Filistin'den çıkan yardım çığlığını? Duyuyor musun 'Ey Ademoğlu'  Filistin'in çırpınışını?

Olurda o gün, gelirse eğer Yoluma yol, olma benim Olurda o gün, gelirse eğer Hicabıma hicap, katma benim

Sakın ola ki, sakın Alay etmeyin gönül derdiyle İki cihanda, iki dünyada İki düşman cihat, olsanız bile Sakın ola ki sakın Gönül derdiyle etme, alay Öleceğinizi bilseniz bile

Gaflete düşüren, olmaz bir anı Azabı ağırdır, umulmaz acı Ne azat eyler, ne de el çeker Garip gönlün ahı, tuttu mu tutar

Şimdi söyle, Neden geldin? Sevmeyecektin, Neden “sev” dedin?

Gafile aldandığım, ölüm gecesi Kırıldı bak, huzur şişesi Ne garip bir azaptır, ömür çilesi Garip gönlümün hicran neşesi

Gam çeker haline, divane gönlüm Yine ki düşmüş, umulmaz bir derde Ne desem, ne söylesem boşa Sen dert etme, yeter ki gönlüm

Bu nasıl sınav, ya Rabbim? Bu nasıl sınanmak? Sabrım, nefesin de Soludukça bitiyor Bir kalıp buz misali Eridikçe bitiyor.

Gafile aldanmış, nice yaşım var Huzur veren yok; ama akıl veren var Ne akıl isterin, ne de bir aman Çevremde, bana düşman, yakınlarım var

Mihrabım diyerek, yüz vursan yara Kandırıp giderler, bir gün seni de Ne azap isterim, ne de bir gazap Bir huzur çok mudur, yeterdi bana?

Kötü amellere, yad etti beni Beter durumlara düşürdü, beni Nice dert eyledi, garip haneme Ne diyem, ne edem gafil olana

Hayat, engellerden ibarettir Ne kadar engellerden ibaret Olsa hayat, Mühim olan, zorluklara karşı Ayakta kalabilmek değil mi?

Daha 14 yıl önce çekip gitmiştin, Bu dünyadan  Bir kalp kriziydi ayıran, seni bizden Nice anılar bıraktın, bizlere

Öğrendim insanlardan Yalan söylemeyi İhanet etmeyi

Size bir şey hatırlatacağım Aslında hatırlanacak çok şey var Size Fuzuli’yi, Mevlana’yı Bektaşi Veli’yi hatırlatacağım Size Namık Kemal’i, Ziya Gökalp’i Âşık Veysel’i hatırlatmalıyım 

Yerin Karacaoğlan'ım yerin Osman’ı da burada bilin Yad ellere vardığın zaman, Osman’ı da burada bilin

Ne kadar çeksem de  O malum cefayı  Anlamazdı, o zalim Çektiğim, yine efkârdı Ben ne kadar

Ramazan geldi hoş geldi Evlere şenlik geldi Şu mübarek gecede Soframıza bereket geldi