ŞİİR TEPESİ

Kutupta yaşayanlar için yaz yoktur Çölde yaşayanlar için ise kış Peki hangisi haklı hadi söyle bana

Bir şarkı dinliyorum usulünce Sessiz tasasız

Haddini bilmez Bre gafil Nedir çektirdiğin

O gece her şeyi bir kenara attım Kendimi ve yaşadıklarımı düşündüm İnanmak güvenmek gibi Evet insan inanmalı ama körü körüne değil Yapmaz dediğinin yapmış olması

Bir korku düştü, içime Sen hâyır eyle, ya Rab sonumu Ulaşamaz isem, ben amaçlarıma Ne olur, ya Rab benim halim?

Ben hiç inkâr etmedim Senden öncesini, evet vardı Senden sonrası da var Senden bir kârım yok

Sanma ki ey insanoğlu Bir daha görüşemeyiz Dünyevi de olmasa da

Çalınan bir renk değil Bir ömür oldu Ümitsiz karanlığın

Kelimeler yetmez, bazen Anlatmaya duygularınızı Kimseye dökemezsiniz, içinizi

Fırtınada mahsur kalan, Bir insanı oynuyorum; düşlerimde Büyük bir zarara uğrayan; Balıkçı gibiyim Bundan öncede Birçok fırtına atlatmıştım ama Hiç biri; böylesine yıkıcı Böylesine dağıtıcı Böylesine harap edici değildi

Nice yağmurlarda ıslansan Berrak sularda yıkansan Geçmişin değişmeyecek

Salına salına gelip geçiyor, Karşımda durup halime gülüyor Savurduğu sitemler, cana değiyor Deliyor öldürmüyor, ne fayda

Sen varken hayatımda Öyle bir yük vardı ki, Sırtımda, bilmesem yaşadığım şeyi Kamburum çıktı, sanırdım

Ogün anlamıştım, aslında Bir yalan olduğunu, yaşadıklarımın Ve körü körüne inanmak Bile bile mezar kazmak varmış

Ben söz verdim, kendime O büyük hayallerim için O hayaller uğruna, savaşmak için Yılmadan, ümitsizlik duymadan Gerçekleştirmek Onları yaşamak için Söz verdim, kendime

Ey koca dağ , Nedir, bu çektiğim? Bu ağrı böylesine İçimi dağlarken Söylesene nasıl geçer?