ŞİİR TEPESİ

Yaradan gidenlerin bile hayırlısını versin Öyle adam yerine bile koymayanlar var Hayatta bir insanı dinlemek vardı

Yaşadığım acı günlerle Katran karası dertli günlerle Tükendiğim o nice günlerle Mutlu ol dünya Gurur duy dünya

Bülbül giderse gül taçsız kalır Gülüşleri olur ama anlamsız kalır Ne kadar düşünmek istemese de Gam kederi içinde kalır

Büyük bir darbeydi, bana Ömrümün sonunu getiren Ama bir türlü öldürmeyen Onca büyük gereksiz anım vardı

Aşk, için "Bir kereliğe mahsus" derler Sevda içinse "Ömürlük"

Söylenecek tek kelime kalmadı, artık Ya bu hikaye, yeniden başlar Ya da bu ebedi yalnızlık olur, bedenim Ya çürüyen bu dalım, tekrar yeşerir Ya da varlığım küle döner

İnsanlar olaylara her zaman, tek yönden bakıyorlar. Peki ya baktıkları yönden görmelerini engelleyen, şeyler varsa. Ön yargı gibi, mesela. Bu benim büyüklerim de bile var. Onca gün geçirmiş ve yaşamış. Onları görünce diğerlerini pek yadırgamak gelmiyor, içimden. Büyüklerin hata yaptıkları, lakin hatalarını görmedikleri

Arkadaş diyor ki "Sigara içmeyenin Derdi yoktur" Arkadaş koca bir yalan İçinde yaşıyor, belli ki

Günlerdir bir yol arıyorum Ne bir çıkış var Ne bir fırsat Sakin ve sessizce Düşünmek istiyorum Yarınımı

Ey dostlar ey kardeşler Azrail gelir alır bir gün Yaptığıma pişman olup Kendime gelem bir gün

Batan güneşim, Bugün doğar mı? Solmuş çiçeğim, Bugün açar mı?

Sessizce baktım, etrafıma Bir kayalık vardı, Önüm sıra. Gördüğüm ilk kayanın üzerine çıktım. Eşsiz bir manzara vardı, karşımda.

Senden sonra biraz zor oldu hayat Hiç sevemedim insanları Senden sonrası görmek zor oldu

Karanlık bir gecede Bir sokakta Yavaş yavaş yürüyorum Hafifçe esen bir rüzgâr,

O akşam sormuştu, Gönlüm bana, o soruyu "Neden?" diye Durdum, duraksadım, biran Elbette gönül ki, Geçiştirici bir cevap veremezdim.

Ve bittim Artık tükendim Eh be hayat bu kadardım ben Sana güvenim bir ömre bedel Ve ben Artık tükendim

Bugün çok güçsüz, Bugün çaresizim, ben Zalim kaderim, köşeler kapmış Bir türlü kaçamıyorum, ben

Çıkardı yine dost meclisine Yine saydı hatalarımı Yine vurdu yüzüme

Anlatabilsem, hayata dair amaçlarımı Bir değil, beş değil, on değil Biliyorum, deli derler belki de anlatsam Ama sonunda huzur var, biliyorum

Belli ki ömrüm yetmeyecek, sizlere Belki birkaçınızı gerçekleştirebilirim Belki de hiçbirinizi gerçekleştiremem Ama size tek sözüm, şu olacak Hiçbirinden, hiçbir şekilde Asla, vazgeçmeyeceğim,

Ömür dediğin bu hayatta Elbet her şey olacak Ağlamak gülmek Yaşamak ölmek Her şey olacak bu hayatta

Konuşuyorsam şimdi Dinleyenler sebebine Konuşuyorsam şimdi

Ey gafil bilmezsin Hakkın adaletini Bilmezsin o günün selametini

Kalkmaya mecalim yok Bakıyorum öylesine etrafına Gitmek geliyor aklıma

Şimdi düşünüyorsun Öyle kafa yorarak geçmişi Lakin bilmektesin Geri gelmeyeceğini

Şimdi yolcu ediyorum Ömrümden dağların ardındaki O uzak ülkene

Düşünme sakın tek olduğumu Ben her şeyden evvel kendimleyim

Ben çek git diyorum Ona usulsüzce