TILSIM

Büyük bir darbeydi, bana
Ömrümün sonunu getiren
Ama bir türlü öldürmeyen
Onca büyük gereksiz anım vardı

Nice zaman olurdu,
Dereler derya olurdu
Balıklar bir yöne göçerdi,
Sonra da geriye dönerdi
Biz hala yerimizde beklerdik,
Kendimizi beklediğimiz kadar
Bekletirdik, kendimizi beklediğimiz kadar

Bir hicap, önceleri kalbi kırık bir sevda
Onarmak zaman alırdı
Onlarca yılımı çaldı
Dönüp gaflet eyledi
Ömrüme kast eyledi
Gafile aldandığım zaman

Aldanma derdim, kendime
Kara olur, o da gider
Kahreder koyar, yaya

Ne ola ki haklı, çıktım
Hadsiz bir gafile yandım
Başımı serdim önüne
Almasını bildi, haince

Aldandım yaşına
Kandım karasına
Sadece, gözünde değil
Gönlünde de varmış, meğer

Bekletmek kahırdı, bence
Ağlatan hicaptı, bende
Gafili hazanlı sanıp
Aldandığım yaşım varmış

Beklemek bir son buldu
Mesajla haber saldım
Bembeyaz bir sayfa
Açılır, baki olur
Karagünler geçerde
Mutluluk baki kalır

Kara günler geçmedi
Hicabım benden gitmedi
Buhramlar ihtiyatlar
Bir türlü uzaklaşmadı
Yine düşmüşüm çukura
Yokluğun çukuruna
Yine gazupluk oldu
Ömrümün son havadisi

Bir sevda isterdi ya benden,
Vermezdim o sevdayı
Bir sevda bekledi ya dönmezdim,
Onun o kuytu karanlığına
Kuyumu kazmış o kelek
Serimi almış bu felek
Aklım başta değildi amma
Ömrüm gitti boşa kelek

Tılsım bozuldu, artık
Garibi yatırdı, artık
Bembeyaz sayfalar
Hayaldir, bizde artık

Tılsımın bozulduğu an
İçimdekini söyleyince
Ne kahpe, bir felek ki
Bu sevda yere, sele döndü
Ne garip bir hadis ki bu
Garibim, şaşı felek oldu

İçindeki yarayı kanat
Onca sen kanat
İçindeki çıkmasa,
Tılsım bozulmaz idi
Kahpe kader bekleyiş
Her daim sürer miydi?

Zalimin her sözü
Yüreğini heder etti
Bir sevdanın yolunda
Gönlünü harap etti

Osman’da sabır da kaldı
Kalemi kırıldı, artık
Kara bir kahırdı ki, bu
Tılsımı bozuldu, artık