ŞİİR TEPESİ

Çok zor geliyor sana Şiir yazmak Mısralar dizmek Hangi söz Hangi kelime alacak seni Yazdığım kâğıt tutsa sözümü

Nice ömürler geldi geçti Dünyadan nice canlar yitip gitti Her hikaye farklı, her hikaye başkaydı Tabi anlayana Kimi hayalleri uğruna savaşır Hedefine ulaşmak için gece gündüz çalışır Çabalar ve istediği mertebeye ulaşır Lakin şimdi başka bir hikaye var Hem de çok başka  Öyle sadece büyük değil  Ardında bir ulusun canını, şanını Neslinin bekası için hayatını adamış O büyük Ata’nın BÜYÜK ÖNDER’in hikayesi bu

Rüyadayım, ne olduğunu Nasıl olduğunu bilmediğim Bir yerdeyim bir yol uzanıveriyor, önüme Ayaklarım itiyor beni Bir yerlere, durmadan duramadan sürükleniyorum Nereye gittiğimi, bilmiyor Koşar adımlarla yürüyorum Hafif bir rüzgar esiyor, ardım sıra

Çok iyi bilirim ölüm nedir? Ölüm bana artık koymaz Kafir dolu bu revanda

Hem yazım hem de kışım ol Yanımda duran, cengim ol Durmak olmaz, esen bu yel ol 48’i doldurduk, gönülleri coşturduk

Kaderim ağır geldi Boynum büküldü Bedenim ağır geldi

Nice yıllar geçti Hayallerim uğruna da Uykusuz kaldığım geceler oldu Yalvardım, Yaratan’ıma

Sildiğimi tekrar yazmam Kapattığımı tekrar açmam

Bir an aksa bir an kara Bir an yazsa bir an kış

Bana acı veren sevenlerim oldu Ne düşmanı ne haini

Her daim karşılaştırıldık Falancanın oğluyla

Sadece, çıkış yolu arıyorum Bu karanlık dünyadan Ne gücüm var,

Artık haklı olmasından bıktım Ve söylüyorum Ne zaman ne durumda, olursa olsun

Hani diyordum ya Ümitsiz yaşayamam Yaşama tutunmak için

Kimi zaman Bir öfke kaplıyor yüreğimi

Dün gece gözlerimi kapattım Ecdatlarımın şahlanışını seyrettim Hunların Çinlilerle savaşını

Kâr etmiyor, artık şarkılar Beynim "sus" dedikçe Kalbim daha fazla konuşuyor Kâr etmiyor

Olmaz olsun, Artık sabahlar Gelmez olsun, Artık yarınlar Ne gördüğüm, bir düş

Okyanus ortasında susuz kalmak Nedir bilir misin gönül? Ya Cennet misali bir yerde

Öyle dolu haldeyim Ne söylesem şiir oluyor

Sorar Nazım "Yaradan öyle ki Olan biteni bilmekte

Yıllardır dilindeydi Gitmek Gitmek kolay

Bir fiske bile acıtmıyorsa Söylediklerim ne insafsız derdim

Evet, suçlusun artık Nereden baksam Ne değer biçsem

İstedim ki Bütün dertlerine Bütün kederlerine Ortak olayım

Hâlâ  buradaysam, Yüreğime sebep Bilmiyorum daha kimlere

Yüreğime dua et Bana kalsa asardım, seni O darağacına

Huşu içinde yaşanacak bir hayatı Hangi kul istemez Ey Adem’in nesli, Türk Cihadı, kardeşlerine sahip çık

Kusuruma bakma sakın Vazgeçmem dedim lakin Yüreğim böyle istiyor Ona söz geçmiyor kimi vakit

Ben senin derdine Yıllarca katlandım

Gülüşüneydi, hasretim Birde gözünün içindeki ışığa Neden oldu, bilmiyorum? Ama kaçtın işte Hem de en çok duymak İstediğin şeyi duyunca

Hoşçakalamam ki, ben Sen giderken böylesine Ben mutlu olamam, öylesine

Ben unutabilir miyim, seni? Bilmiyorum Sen yanımdayken Ve her an seni görüyorken Her yerde resmin her yerde yüzün varken

Artık, hayatımda olmadığını söylüyorsun ya Lakin ben seni, hep sokak aralarında Ben seni, hep yanı başımda

Kalk ve git şimdi gün doğmadan Gün doğmadan git ki hayatımda Onca yılım heba onca hayalim boşa gitmesin Bir rüya misali yaşarım seni

Diyor ki yüreğim Söyle ne olur geri dönsün

Karagöz gitti şimdi Çok uzaklara Lakin hala yanımda

Ben onca hayale onca düşlerimde Yer verdim sana

Öyle hayallerim vardı ki, Kocaman, koskocaman hayallerim,

Git hadi, bakacağım ardından usulca Bir daha yalvarmayacağım, ardın sıra Hep haklı çıkar

Kırmak istemiyorum seni Dedin ya hani

Ellerim ve kollarım bağlı artık Kim bilir, kaç şiir daha yazacağım ardı sıra

Ben sana bir şey diyemem ki, Geldin ve gittin öyle

Hani diyorsun ya, “Neden kahroldun, bu kadar?” Kırılmaktan gücenmekten değil

Ne mi oldu şimdi, gönül? Bir düş kırıklığı ve yalnızlık Ve her yer soğuk Ve her yer susuz olacak

Belki seni mutlu etmez, Yazdığım şiirler Belki sıradan gelirler, sana

Önce "Ne olacak?" diyor kalbim Ya hayır derse Geçen günler yalan olmaz mı?

Biz seni sevdik, şair ceketlim Biz ayrılıkları değil Biz karadeniz gibi hırçın duruşunu Biz karadeniz misali kükreyen coşan nehrini Biz senin o sahnede ki, o coşkunu sevdik

Ve artık geldi vakit Ve sonumu umursamadan Yaptığım bir şey yüzünden

Artık anladım ki, Yok, bir çıkış Umut ışığım Çoktan sönmüş