UNUTURUM; AMA NASIL?
Hüzünlü ve kederli uyandım
Uyandığımda içimde
Bir burukluk vardı, sanki
“Osman niye uyandın, oğlum?” der gibi
Balkonun kapısını açtım
Hüznü ve kederi kovmak,
Huzuru ve sevinci çağırmak istedim.
Ama ne hüzünle keder çıktı, odamdan
Ne de huzurla sevinç girdi, odama
Artık ne yapacağımı bilmiyorum
Bununla ne kadar yaşarım
Bilmiyorum
Görmeyi ne kadar istesem de
Görünce yıpranıyorum
Sen unut gitsin diyorsun ya hani
Tamam, unuturum ama nasıl
