TESLİMİYET

Yüzyıllar önce yaşanmış 

Bir teslimiyetin hikayesidir, İsmail

Evet, Hz. İsmail

Hem ademoğlunun hem ibrahimin hem İsmail’in

Hem de Hacer anamızın sınavıydı, bu

İlk eşi Sare’den evladı olmayan İbrahim

İlk eşi Sare tarafından kölelerinden 

Hacer ile nikahlandırılır.

Bu evlilikle İbrahim’in evlat hasreti son bulacaktı

Birgün ellerini göğe açarak

“Ya Rab bana salih evlatlar nasip et,

Nasip et ki İbrahim kulunun soyu 

Senin ilahlığınla doğsun”

Ve gün geçmezki dua Hakkı Teala’dan kabul görür

İbrahim İsmail ile müjdelenir.

İbrahim sevincinden yere göğe sığamaz

Ellerini açar ve

“ Ya Rab ne büyüksün ki aciz İbrahim’in sesini duydun,

Sana şükür ki evlatıma İsmail’ime kavuştum

Onu senin yolunda salih bir kul edeceğim”

Gün olur, Sare hacer ve ismail’i kabul etmez olur

Sanki dışlanıp soyutlanmış gibi gaflete çekilir

İbrahim ise Hacerle ismail’i kıraç elverişsiz bir vadiye bırakır

Hacer bırakıldığı yerde kundakta bırakılan evladı için 

Su bulmaya çalışır önce safaya sonra merveye koşar 

Koşar ama hiçbir şey bulamaz, her yer kum ve çöldür

Çok geçmez İsmail ağlamaya başlar.

Hacer koşar yanına İsmail minik ayaklarını yere çarpar

Ve yerden berrak mı berrak, pak mı pak bir su çıkıverir

Adına zemzem suyu derler

İsmail bu sudan içer güruhu huzur ve afiyet bulur

Yıllar geçer, İsmail büyür ve gelişir.

İbrahim Sare yüzünden İsmailden ayrı kalır

Evladıyla dilediğince vakit geçiremez

Vakti gelirki büyümüş İsmail’ini tanıyamaz

Çok geçmez vahiy gelir

Ve kabenin inşası gerekir.

İbrahim kabeyi tamamlar.

Çok geçmez bir rüya görür

Kimi bu rüyayı 

“İbrahim İsmal’i boğazladı” der

Kimi de

“Vahiy göründü, İsmail kurban et” der

Hangisi doğru bilinmez ama

İsmail’in İbrahim’den geri istenmiştir, bu bir gerçek

İbrahim güvenmez rüyaya ta ki devam edinceye dek

Sonunda anlar ilahlığı

Rüya çetin, rüya metin

Ama Allah’ın emri, Allah’ın takdiri 

Sorgulamak yersiz

İbrahim huzursuz, İbrahim cefa içinde

Boynunda bir yük, boynunu bükmüş

Hak kurban istemiş yıllarca beklediği İsmail’i

Kavuşmuşken ona, ayrılık gelmiş söze

Söylemedi, İsmail’in kurban edileceğini, Hacer’e

Ava çıkacağız diyerek İsmail’i alır, yola koyulur

Şeytan vesvesede şeytan pusuda varır,

Hacer annenin yanına olanı biteni anlatır, kendisine

Hacer eğer başını “İbrahim yapmaz” der 

Şeytan “Allah’ın emri” der

Hacer “Allah’ın emriyse boynumuz kıldan ince 

İbrahim yalnış yapmaz” der

Şeytan aradığını bulamaz

İsmail’e sırnaşır

İbrahim nasıl anlatacağını düşünürken

Şeytan olacakları söyler

“ Baban seni öldürecek” der 

İsmail “ İbrahim peygamber bunu yapmaz” der

Şeytan “ Allah’ın emri” der

İsmail “O halde ne güzel bir haber 

Allah yolunda kurban edilmek”

Şeytan vesveseyi arttırır

İsmail taş alıp şeytana atar, 

Şeytan kaçar, minada

İbrahim konuşur, açar mevzuyu

İsmail “keşke deseydin, annemle sarılıp vedalaşsaydım

Ne güzel bir haber ki kurban olmak 

O alemlerin sahibi için ”

İbrahim sevinir, salih evladına

Ama üzülür, gözden yaş akıtır

İsmail "ağlama" der 

İbrahim ağlar

“sen ki Allah’ın emrini gerçekleştireceksin

Sakın bundan vazgeçme

Beni bağla ki sana karşı koymuyum”

İbrahim biletir bıçağını

Bıçak öyle keskinleşir ki

Değdiği yere yarık açar

İsmail sonra dilletti

“Ellerimi çöz ellerimi çöz ki

Allah kendi rızamla kurban edildiğime inansın”

Bunun üzerine arş dalgalanır, sınav artık sonlanır

Allah’ın emri ile İsmail yaşayacak soyu soy üretecektir.

Lakin İbrahim bıçağı dayadı, 

Tamda dayadı derken keskin bıçak kesmedi

İbrahim koluna değdirdi, kolu kanadı

Ama ibrahim’e dayadı kesmedi

Ateş’e İbrahim için emir veren Allah,

İsmail için bıçağa emir verdi.

Ateş’in İbrahim’i yakmadığı gibi 

Bıçak, İsmail’i kesmedi 

Sonra bir ses duyuldu,

Bir koç İbrahim’in yanında belirdi

“Ey İbrahim emri yerine getirdin

Fazilet yerine geldi, İsmail’i serbest bırak

İsmail’in yerine bu koçu kurban et”

İsmail serbest kaldı, İbrahim neşeyle doldu

Baba oğul sarıldı, teslimiyet böyle sınandı.

İstenen İsmail değildi aslında

İstenen teslimiyetti

Can dediğin kulun değil

Onu güruha üfleyen Hakkındı

İstediği zaman alır, istediği zaman verirdi.

Bunun tam vaktini de sadece o bilir.

Osman der ki

“Hz. İbrahim ki sevinci bayram oldu

Allah’ın rahmetiyle doldu

Bir kurban ister Mevla Kerim, bizden

Gücün(mal) yeterse evladın yerine”

KURBAN BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN