SORGULAR İNSAN KENDİNİ-1

Kimi zaman sorgular, insan kendini
"Acaba başkalarına haksızlık mı, ediyorum?" diye
Anlamsız bir karamsarlığa düşer
Olmaz olamaz, der ama çokta geçmez
O an ki fikir haksızlık yaptığı olur.
Yani başkasının suçunu,
Onu seven birine çektirmek gibi
Ve korkar aynı şeylerden
Aynı şeyleri yaşamaktan
Günleri zindan, ömrü viran olur

Söyleyemedikleri, atfedemedikleri
Boğazında düğüm olur ve çekilmez bir hal alır
Ama yine de dayanması gerekir
İsyan etmeden Allah'a şirk koşmadan
Yaşamak ya da yaşayabilmek ister
Lakin dil sussa yürek konuşur
Ve her geceyi zindan ömrünü de virana çevirir

Lanetler okur kendine
Kararttığı her geceye
Ama yine de bir adım bile atamaz
Çünkü izin vermez yüreği,
Elbet ki yüreğinin de buna hakkı var
Yaşadığı her şey bir yalandı
Ve o yalanı düşünmek,
Küçük bir ihtimal dahi vermek
Onu bahsi edilmez, derin çalkantılara götürür
Hicabı boyunu aşar ve kahrolur
Geceler gündüz, gündüzler gece olur

Uzatırsınız zamanı
Ama öyle böyle değil
Olacakları bilirmiş gibi,
Olacakları sezer gibi
Hani insanın başına korktuğu gelir ya
İşte öyle korumaya kalkar başını
Bir daha yaşamak o duyguyu
Bir daha o yokluk çukuruna düşmek
İnanın azaptan daha beter
Sanki, olacaklar peşini bırakacakta!!!

Evet kaçıyor ama nereye kadar
Bir gün gelecek, olacaklar yine başına dert olacaktı
Ama o düşünce
Her geceyi zindana ömrünü de virana çevirir

Ama o durur mu?
Her yeni bir sitem yeni bir sızlanış verir, kalbine
İsyan eder gibi ama isyan ettiğinden değil
İster oyun de ister gerçek
Ne yapalım yalan da olsa kanıyorsun
Sitemler acıtır canını
Harap ve bitap düşer
Yine her geceyi zindana, ömrünü de virana çevirir.

Döner durur yapacağını bilemez
Türlü acılar verir yüreğine
Ama yine de sabreder
Neden mi?
“Geçecek bugünler” diye
Lakin gün gelir vakit geçer dinmez, sitemler
Benzi sararır, nefesi daralır
Dinmez içindeki fırtına
Kimi zaman kalkar ümit dersi bile verir, hesapsızca
Lakin yine bilindik okunur
Ümitsizlik alır başını gider
Ve geceleri zindan, ömrünü viran eder

Yine türlü belalar, onarılmayacak yaralar
Başına dert almalar
Ve bu alemde sevmenin yeri yok
Bu alemde sadece oyun var
Varsa öyle sevecek biri yürekten
Söyleyin anlatın da dinleyelim
Bir hikaye kitaplarında, bir de masallar da
Bu alem öyle oldu ki
Sevmeyeni hesapsız severler
Sevenin de kıymeti bilinmez
Yine geceleri zindan, ömrünü viran eder

Yine gafil avlanır ve tahammülü kalmaz
Artık rolden, kurtuluş der
O ümitli kılığından çıkar
Sahip olduğu elbiseleriyle kalır
Ve bu kez de o
Ümitsizlik denizinden bahseder
“Benim adımı kerem, derdimse verem” der
Neden bu kadar katlandım yok yere der
Onca azaba, bunca gazaba
Ve merakla bekler, olacakları


O sitem ederken bu kez de o dinler
Ve bu sefer de
Günlerini viran, ömrünü zindan eder......(DEVAM EDECEK)