MERİÇ ÜSTAD

Ben bu diyarda 

Nice şiirler yazsam da

Onların seviyesine erişemeyeceğim

Bilirim çünkü onlar üstad

Ve bilirimde 

“Boynuz kulağı geçer” dersiniz

Ama bence geçse de geçmez

Yani geçemez daha doğrusu

Kulakla boynuzu kıyaslamam ben

Neden mi dedim

Bir üstadım var

Her birine yazmak istediğim gibi

Ona da bir şiir yazmak istiyordum

Nasip bugünmüş diyerek başlayalım

Lakin bu üstad başka üstad

Bu üstad ayrı üstad

Bugün 13 Haziran

Düşünür ama bir o kadar aşk adamı

Cemil Meriç şair yazar ve düşünür

Üstadım bugün gitti ebediyete

Uzaklaştı diyar diyar

Kervanlar geldi geçti

Nice kervanlar

Biri de Cemil Üstadı aldı ve gitti

Ta ki Necip’in Nazım’ın Oktay’ı

Haşim’in Yunus’un başına geldiği gibi

Gittiler bu diyardan uzaklara

Neyse Üzerinden nice seneler geçti

Eserler aynı yerlerinde duruyorlar

Cemil MERİÇ aslında ölmedi

Ve bunu herkes biliyor

Ölse de ölmedi

Eserlerinin her kelimesinde hatta hecesinde

Her yazısının her makalesinin altında

Kocaman bir Cemil MERİÇ yazısı 

Çarpıyor göze

Hala o kocaman resimlerinde

Sözleri ve adı yazılı geçiyor

Ve bu da onu ebedi kılıyor

Ta ki kıyamete kadar

Bu dünyada yaşayacak

Ve yaşatılacak

Ve herkes bir ders alacak

Aşık Veysel’den aldığı gibi

Nazım’dan aldığı gibi

Necip’ten aldığı gibi

Cemil’den de bir şeyler öğrenecekler

Cemil Üstad 1955 yılında ne kadar

Görme yetisini kaybetmiş olsa da

Aslında daha çok görür olmuş

Bunu görmek anlamında söylemiyorum

Ben bunu kati amaçla 

Hissetmek duymak işitmek olarak söylüyorum

İnsanoğlu bir yetisini kaybedince

Başka bir yetisi ya da diğer yetileri güçlenir

Meriç Üstad işte buna uğradı

Ne kadar âmâ kalsa da 

O çevreyi çevresindeki insanlardan

Daha iyi gördü

Hayattan diğerlerinin alamadıklarını aldı

Misal hayata tutunmak

O kadar tutundu ki hayata

Karanlık dünya onu yolundan çeviremedi

Yıldızları söndürmüş fırtına

Batan bir gemideydi üstad

Yarına ne kalacak onu düşünüyordu

Kıyılarda yankılanan

İmdat nidaları atan sesi 

Üstad yılmadı hayattan 

Kararan dünyasına rağmen

Nice eserler verdi 

Ve tutulmadığı kadar

Tutulur oldu

Gördüğü ve görmediği zamanı

Ayırırsak eğer

Görmediği zaman diliminde

Daha başarılı oldu

Ve birçok ödül aldı

Evet birçoklarınız 

Başarmak için kör mü olalım

Diyeceksiniz biliyorum

Lakin söylediğim bu değil

Bu hayata bağlanmak

Ölüm zaten gelecek

Siz kalan ömrünüze bakın

Güzellikler yaşayın

Hatta yaşatın

Meriç Üstad bunu yaptı

Sevenlerine güzellikler yazdı

Okuttu ve hatta yaşattı

Sevilmese de sevdasına nükteler dizdi

Hangi kadın onu körken kabul edebilirdi

Ama Lamia Hanım kabul etti bile

Her şeyiyle sevdi

Meriç Üstad sevda yolunda 

Trajedi üstüne trajedi yaşamış bir insan

Lakin hayat tam kopacakken tuttu

Onu avuçlarında 

Dünya karardı diye ölmez insan

Canı bedenden ayrılınca ölür

Gözler görmez ama akıl başta

El ayak yerinde kulaklar işitir

Öyleyse gözlerin yerine

Kulaklar ayaklar ve burun

Daha çok görecek

Daha çok işitecek 

Daha çok koklayacak

Ve bundan sonra

Yani Lamia hanımla 

Yeni bir sayfa açacak hayata

Artık hasretler olacak arada

Söyledim ya

Bu Üstad başka

Bu Üstad ayrı

Hayata bağlılığıyla geldi dile

Meriç Üstad

Bize çok şey öğretti

Yaşamayı öğretti

Yılmamayı öğretti

Ve bizde yaşayacağız

Ne kadar hüzünlensek 

Ne kadar yıkılsak bile

Yine ayakta kalıp bütünleşeceğiz.

Her insanın hikayesi ayrı 

Her biri farklı hikaye kahramanı

Kimi zaman bir arada 

Kimi zaman yalnız kahraman onlar

Lakin her insana ders verebilecek

Bir hayatları var onların 

Sizleri ne durumda ne koşulda

Olursanız olun

Hayata tutunmanız zor değil

Mühim olan istemek 

Yaradan vermeyeceği şeyin

Hayali kurdurmaz.