ÇARESİZCE ORTADA KALAKALDIM

Çaresizce ortada kalakaldım, ben

Ayaz soğuğunda dışarıda kalmış

Çocuk gibiyim, üşüyor ve titriyorum

Ne yapacağımı bilmeden, öylece bekliyorum

Çaresizce ortada, öyle kalakaldım

Bilmez insanlar çaresizliği

Tam her şey bitti, derken

Bir güz misali dökülür, yapraklar

Kırılır, budanır dallar

Tam bağlamışken, yemişi

Kara kader keser atar, kolunu

Çaresizce ortada kalakaldım

Osman şimdi kalkıp haykırsa 

Fanilik bilirsin, yolcuyuz burada

Hakikate dönünce hesabı vereceksin

Sen bana, ben sana har olduk, diye

Çaresizce ortada kalakaldım

Şimdi durma kes at, şu kolumu

Karşımda durup öylece bakma

Sök şu kalbi, yerine koy bir taş

Neydi bunca çektirdiğin, boş yere kahır

Çaresizce ortada kalakaldım.