HİS

Bir his var içimde

Sanki umudumun

Tükendiği bir anda

Açılacak bir kapı 

Sevinç ve huzur getirecek gibi

Bilmiyorum belki

Sadece bir histen ibarettir

Belki de öyle hissetmek istememden

Ya da belki de

Öyle ki Mevla’mın işidir

Her zaman yaşamak için 

Bir umudu olmalı insanın

Umudu yoksa eğer 

Nasıl yaşar insanoğlu

Bilmiyorum ama beni

Kalmaya mecbur kılan bu his

Öylesine de olsa 

Süründürüyor ruhumu

Savuruyor dağlara taşlara

Parçalıyor yüreğimi

Bu his olmasa belki de giderdim

Başka diyarlara akardım

Bir su damlası misali

Lakin olmuyor bırakmıyor

Beni bu denli 

Kalmaya ikna eden

Bu his