Sanki umudumun
Tükendiği bir anda
Açılacak bir kapı
Sevinç ve huzur getirecek gibi
Bilmiyorum belki
Sadece bir histen ibarettir
Belki de öyle hissetmek istememden
Ya da belki de
Öyle ki Mevla’mın işidir
Her zaman yaşamak için
Bir umudu olmalı insanın
Umudu yoksa eğer
Nasıl yaşar insanoğlu
Bilmiyorum ama beni
Kalmaya mecbur kılan bu his
Öylesine de olsa
Süründürüyor ruhumu
Savuruyor dağlara taşlara
Parçalıyor yüreğimi
Bu his olmasa belki de giderdim
Başka diyarlara akardım
Bir su damlası misali
Lakin olmuyor bırakmıyor
Beni bu denli
Kalmaya ikna eden
Bu his
Yorumlar
Yorum Gönder
Bu yayınımızı nasıl buldunuz? Bize yayını okuduktan sonraki duygularınızdan bahsedin. Bizi bundan mahrum etmeyin