YALANCI BAHAR 2
Yalancı bahar misali, yaşıyordum
Bir ağaç misali aldanmıştım, yaşına
Uyandırdım yeşilimi, uydum başına
Tomurcuklar attım, çiçekler açtım
Yeşerdim, sorgulamadan
Lakin bilemezdim, öleceğimi
Düşünmedim, bile sonumu
Yaşadım baharını, yalanını bilmeden
Kandım, sahte sıcak güneşine
Mevsim bahar değildi, ama
Hiçte sorgulamadım
Ve bir tufandır ki,
Dayandı kapıma
Gözyaşı değil
Yerine kan aktı
Kırıldı, tomurcuklarım
Çiçeğim döküldü
Nice umutlarım, yok oldu
Karışıp rüzgâra uçuştular
Ve neyim var, neyim yoksa
Aldı, elimden
Ve sonsuz bir karanlığa hapsetti
O, yalancı bahar
İlgili bir başka şiir (linke tıkla)
Yorumlar
Yorum Gönder
Bu yayınımızı nasıl buldunuz? Bize yayını okuduktan sonraki duygularınızdan bahsedin. Bizi bundan mahrum etmeyin