KİMİ UNUTUP GİDERMİŞ, KİMİ UNUTMAZ KALIRMIŞ

Ne kadar oldu, bilmiyorum;

Lakin dün gibi aklımdadır

Arkadaşlarla konuşuyorduk

Sınıfa girdi ve bir yere oturdu.

Birden bana doğru baktı

Ve önünde oturan çocuğa dönerek,

"Geceye yalnız mı, diyorsun?

Ben yalnız gittiğini bilmiyordum.

Hiç haberim yoktu" dedi.

Ben nerede olduğumu düşünüyordum

O an ben yoktum, sanki

Ve bir daha olmayacak gibiydim

Sakin ve sessizce çıktım, sınıftan

Doğruca lavaboya girdim

Aynayı gördüm, birden karşımda

Ve aynadakine

"Ne o pek durgunlaştın

Ne bekliyordun"

Ellerim titriyordu.

Beynimden vurulmuş, gibiydim.

Ellerimi yıkadım

Sonra yüzüme su vurdum

Ve çıktım koridora

Göz gezdirdim, etrafta

Bir kaç arkadaşı gördüm

Sonra onu gördüm, ayaktaydı

Bana bakıyor ve gülümsüyordu.

"Peki, neden?" dedim içimden

Bu kadar mı kolay?

Ben neler çekiyorum

Neler yaşıyorum

Demek ki, hayat boşaymış

Ve demek ki

Hayat senin dert ettiğin kadarmış

Evet, bilemezdi, bir gün

Bunun karşısına çıkacağını

Ve belki de

Unutmuştur, diyorum

Bu yaşanan gerçeği

Ve hatırlayınca,

Bu gerçeği

Kimin gittiğini,

Kimin kaldığını,

Daha iyi anlayacaktı, elbet

Hayattı arkadaş

Bize öğreten

Doğru ve yanlışı

Birde şunu biliyordum

İşte bunlar, gerçekti hep

Ve tamamen de doğruydular,

Yanlışsız.

Ve hep öyle kalacaklar

Bir daha değişmeyecekler

Çünkü yaşanmıştı.

Ve bir de şu var,

Hayatta kimi unutur gidermiş,

Kimi de unutmaz kalırmış