GÖNÜLLERE DOKUNSUN, YETER

Şiir der, bazıları

Şiir dediğin, "Kafiyeli" olmalıymış

Kağıt üzerinde, güzel durmalıymış

Göze hoş, görülmeliymiş

Evet öyle derler lakin,

Şiirin ne anlattığı ne söylediğini

Şairin her dizeye, her satıra işlediği

Belki de uykusuz kalarak dokuduğu

O şiirler, ne anlatıyor 

Ona hiç bakmaz

Onlara hitap eden, 

Sadece zahirlik

Dış görünüş ama bilmezler

Özün, ne denli olduğunu

Kimi zaman, hüzün barınır

O şiirin mısraları arasında

Kimi zaman neşe

Lakin dış görünüşe, odaklananlar

Bundan bihaber

Bu sebeple çok hata yaparlar

Ve Osman der ki, şiir dediğinde

Kimi zaman hüzün 

Kimi zaman neşe olsun

Anlaşılmasına anlaşılsın da

Kafiyeli olması, mühim değil

Gönüllere dokunsun, yeter